ساقیا

روزهای خوبی است!پانوشت: روزگار طی این چند ماه سخت بود بیماری ام و ضعف جسمی و معطل ماندن کارهای دانشگاه، فوت پدر دوستم و ... شاید بیش از هر زمان دیگر به این اتفاق خوب 44 روزه نیاز داشتمبعدا نوشت: باید یاد بگیرم حالم با خودم مستقلا خوب باشد تا دیوانه وار عمل نکنم.روز 75 : هنوز هم درگیرم! نمی دانم چه برایم بهتر هست! هم می خواهم هم می ترسم. تا حالا این قدر در تصمیم گیری مستاصل نبودم!  نمی دانم چه قدر دارم فداکاری می کنم و چه قدر به خاطر خودم است. اگر می شد این نقش فداکاری را از خودم جدا می کردم شاید تصمیم عاقلانه تری می توانستم بگیرم. ساقیا...

حسابی این ترم سرم شلوغ است. دستیار آموزشی نسبیت عام شدم. المپیاد مدرسه باید کتاب جدید را بخوانم. با کتابای مدرسه پایه دهم آشنا بشم. پنج شنبه شب ها یک هفته درمیان تا صبح بیدار باشم. و از همه مهم تر کارهای مقاله جدید را انجام بدهم. 

باید حواسم به سلامتی و روحیه ام باشه.

---

ساقیا...

بالاخره در پیک ششم مبتلا شدم. احتمالا از هم اتاقی ام گرفتم اما دقیق معلوم نیست. بیش تر شبیه یک آنفلونزای طولانی و کمی سخت بود دوباری زیر سرم رفتم. الآن بعد از دو هفته ضعف اش مانده و سرگیجه ای که احتمالا ناشی از برگشت بلز است. نگران ریزش مو و بی اشتهایی و خواب آلودگی ام هستم. در همین مدت فهمیدم باتری لپ تاپم کامل خراب شده که این هم دغدغه ای شده مزید بر کارهای دندان پزشکی ای دو ساله عقب می اندازم!  پانوشت: خوبیش به اینه که ویروس ضعیف شده ولی چون آمار ابتلاش بالا هست همچنان محدودیت ها وجود دارن که البته این تعطیلی ها چون مانع دانشگاه رفتنم نیست و فقط تدریس را مجازی می کند برایم خوب است!اصل نوشت: فکر کنم باید مجدد به بولت ژورنال برگردم که بتونم یه کم مدریت مالی و هدف گزاری سلامت و برنامه ریزی تحصیلی رو پیش ببرم ساقیا...